Vandaag konden alle partijen bij de Algemene Beschouwingen hun licht laten schijnen op de nieuwe gemeentelijke begroting. Zo ook onze fractievoorzitter Linda Oerlemans. De volledige reactie kun je hier lezen.
Beste collega’s, beste Tilburgers,
Inclusie gaat over wie mag meepraten en bij een gebrek aan inclusie vooral over wie níet. Het is een maatschappelijk probleem dat ook zichtbaar is in deze raadszaal. De kans om met onze positie het goede voorbeeld te geven dat we het samen moeten doen verliest het vaak van het idee dat we tegenstanders zijn. Dit uit zich soms in gedrag, een raadszaal onwaardig. Geroezemoes, non-verbaal gedrag, opmerkingen over de andere raadsleden als de microfoon uitstaat. Maar wel hoorbaar zijn, of mensen framen met termen als; linkse deugpartijen, populist of racist; Het dient de inhoudelijke discussie nooit. Het belang om te profileren wordt belangrijker dan samen een probleem aan te pakken.
Áls we samen meer voor elkaar willen krijgen, dan zullen we dus blijvend aandacht moeten houden voor de manier waarop we hier met elkaar samenwerken. Dáár gaat inclusie ook over. Maar het gaat ook over het omgaan met macht, privileges, conflicten, verschillen en overeenkomsten. Daarom is het voor ONS ook nú weer het belangrijkste onderwerp tijdens de begroting. Ons doel: de komende jaren beter met elkaar samenwerken en met al onze verschillen onze stad en dorpen nóg mooier te maken voor nu en in de toekomst.
En deze begroting investeert ook in de toekomst. Er wordt op verschillende thema’s doorgepakt op zoals wonen, duurzaamheid. Ook wordt er ingezet op brede talentontwikkeling om uit ieder kind, ieder mens het beste te halen. Wij zijn er van overtuigd dat deze inzet, zeker als we het langdurig vasthouden, zijn vruchten gaat afwerpen.
Toch denken we dat er ook méér nodig is. Onze democratie is een groot goed, maar staat nog vaak ver af van Tilburgers. Dat bleek wel uit de opkomstcijfers. Wij dagen iedereen dan ook uit om samen met ONS te denken over onze eigen regels en procedures. ONZE overtuiging is namelijk dat iedereen wel mee wil doen, maar we moeten er voor zorgen dat iedereen dat ook kan!
De driedaagse “samen meer voor elkaar” was daarvoor een goede start. Al deed er nog maar een beperkte groep Tilburgers mee. Hoe mooi zou het zijn als we er sámen voor kunnen zorgen dat we méér mensen betrekken? Zodat we meer ideeën uit de stad kunnen halen én vooral: kunnen realiseren. We doen daarvoor een voorstel om gezamenlijk, met college én raad, op te trekken op weg naar de week van de uitvoering. En we vragen ook budget vrij te maken voor participatie van kinderen en jongeren. Onze democratie is van en voor iedereen, laten we dat al vroeg beginnen uit te leggen. Maar laten we vooral niet alleen maar zenden: neem kinderen en jongeren serieus en laat dus hun ideeën voor onze stad ook werkelijkheid worden. Samen werken we aan de toekomst van onze stad.
Op het gebied van wonen wordt er al flink gewerkt in onze stad, maar de nood is dan ook hoog. Een veilig (t)huis is een basis voor elk mens, maar de markt is al lang niet meer toegankelijk voor iedereen en dus zeker niet inclusief. Als jouw woonwensen wat meer specifiek zijn, dan wordt het nog ingewikkelder. Terwijl initiatiefnemers staan te popelen om aan de slag te gaan om te ontwikkelen in een collectief, of voor specifieke doelgroepen, zijn het vaak de regels en procedures die zorgen voor ingewikkelde, stroperige en vooral lange processen. We roepen het college dan ook op om een regelvrije zone te creëren in Tilburg. Net zoals de initiatiefnemers van een van de 013 ideeën dat deden.
Dat de nood hoog is, hoorde we vorige week ook van Andresz en Noah. Ervaringsdeskundige op het gebied van dakloosheid. En zij zijn niet alleen. Steeds méér mensen in onze stad slapen op straat. Vorig jaar sliepen er nog 30 jongeren in de daklozenopvang, dit jaar zijn het er al 60. En volgens professionals is dat maar een topje van de ijsberg.
Ook ik kwam dit jaar steeds meer mensen zonder huis tegen. Allemaal met hun eigen verhaal: Wendy en Nico in het bushokje, Serge die met zijn kindje bij zijn moeder slaapt en Sharon die al maanden alleen in haar auto sliep. Dan zijn het geen cijfers meer, maar echte mensen met echte verhalen. Wij hopen dat iedereen in de gemeenteraad de noodzaak voelt om hen verder te helpen en de aanpak voor dak- en thuisloosheid te versterken.
Zelfs de mensen waarbij we soms het geduld verliezen en die zichzelf buiten de maatschappij plaatsen, maken nog steeds een onderdeel uit van onze stad. Zoals er ook gemeenteraadsleden zullen zijn die we niet begrijpen, laten we tenminste met elkaar in gesprek blijven om zo elkaar niet te verliezen.
Onze inzet is om de komende jaren nog veel met elkaar samen te werken aan de toekomst van onze stad. Want wij geloven dat we samen altijd alles voor elkaar krijgen.