Vandaag zijn de Algemene Politieke Beschouwingen in de Tilburgse gemeenteraad. Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen wordt teruggekeken op het afgelopen jaar en wordt begonnen aan een nieuw raadsjaar. Elke politieke partij komt met een speech waarin zij reflecteren op het jaar. Lees hier Linda’s speech:
Zoals jullie weten, proberen we altijd de stem van de Tilburgers mee te nemen in onze begroting. Daarom beginnen we weer met een filmpje.
Ik ga het nog even voor jullie herhalen: “Kan ik die zwarte huidskleur maar even uit doen als een jas, ophangen aan een kapstok, naar een sollicitatiegesprek gaan, wit zijn, en hem weer aantrekken. “
Ik hoop dat dit bij jullie binnen komt en dat het jullie raakt, net zoals het mij nog steeds raakt. Helaas voelt deze jongen zich niet veilig genoeg om zijn gezicht te laten zien. Terwijl het een mooie en slimme jongen is die studeert aan de universiteit. Een jongen met super veel talenten en ambities én met een Nederlandse naam. Als hij wordt uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek, dan doen die talenten en ambities er niet meer toe, maar zijn huidskleur wel. Als we het hebben over een inclusieve stad, dan is dit níet wat ONS Tilburg voor ogen heeft.
Wij hebben een mooie begroting en daar staan wij positief tegen over. De koers die we nu varen, daar kan ONS Tilburg zich in grote lijnen in vinden. We maken echter wel zorgen over sommige mensen in onze stad. Tilburgers die nog steeds worden gediscrimineerd. Tilburgers die nog steeds geen plek hebben om te wonen. Tilburgers die nog steeds de hulp niet krijgen die ze nodig hebben. Tilburgers die nog steeds geen hulp in hun eigen taal krijgen.
Wij spraken met een Syrische moeder die samen met haar man en 4 kinderen in de leeftijd 12 tot 17 jaar gevlucht is voor de oorlog. Ze ontvingen ons zeer gastvrij met thee in hun mooie warme huis. Bij binnenkomst zagen wij pijn en frustratie in haar ogen. Ze vertelde ons haar verhaal, waaruit bleek dat ze steeds meer wantrouwen krijgt tegen de overheid, waardoor ze zich bijvoorbeeld ook niet laten vaccineren. Het gezin krijgt hulp, maar er is vaak sprake van misscommunicatie zowel in taal als in cultuur. Hij is analfabeet en zij is de Nederlandse taal onvoldoende machtig, waardoor de kinderen moeten vertalen. Het belang van de kinderen werd in deze situatie onvoldoende meegewogen, terwijl de oplossing zit in het hele gezin helpen. De hulp die ze krijgen sluit dus niet aan en we vragen met een motie aan het college om hier meer aandacht voor te hebben en concrete beleidsvoorstellen te doen.
Steeds vaker horen we de schrijnende verhalen over de woningmarkt. Uit vele lagen van de bevolking zijn er verhalen te vertellen. Starters die in hun eentje de woningmarkt op gaan en overal tussen vallen: geen recht op sociale huur, maar ook niet op een hypotheek. We spreken ook studenten die geen kamer kunnen vinden, en internationale studenten die niet kunnen huren, omdat er staat “dutch only”. Woonwagenbewoners die al jaren wachten op een plekje, maar de gemeente die nog steeds geen beleid heeft. En ook ouderen, die graag willen verhuizen om plek te maken voor jonge gezinnen. En voor Sam met NAH, die geluk heeft met zo’n moeder die kei hard knokt voor een geschikte plek voor hem.
ONS Tilburg graag dat het college het geld dat we nu over houden gaat investeren in woningen, omdat we zien dat dít een van de grote opgaven is, waarin we stappen moeten maken. Ook hier willen we dat het college inzet op een inclusief woningbeleid, waar er plek is voor iedereen. Nogmaals willen we dit podium pakken om het college op de hart te drukken, dat álle gebouwen van de gemeente toegankelijk moeten zijn voor iedereen. We zijn blij dat er nu meerdere partijen naar vragen.
Bij een inclusieve stad hoort ook een stad vol met kunst en cultuur! Want wij, als stad van de makers, willen iedereen de kans geven om hun talenten te laten floreren. We denken hierbij ook aan muzikanten die een plek moeten hebben om te kunnen creëren. Ook daar maken we ons zorgen over, waar blijven die professionals als ze hier geen onderdak kunnen vinden. Onze gemeente verliest daardoor mogelijk topartiesten. College, deelt u met ons die zorg?
Ik wil jullie even terug nemen naar het begin, waar we een filmpje lieten zien van een jongen die zijn zwarte huidkleur af wil doen om zo wél een ja te krijgen op zijn sollicitatiegesprek. Het laat me niet los.
In tegenstelling tot het Syrische gezin heeft deze jongen eigenlijk alles mee. Behalve zijn huidskleur. Iets wat je dus niet kan uitdoen, iets wat je niet kan veranderen. En iets wat je als witte Tilburger misschien ook moeilijk begrijpt. Daarom is het zo belangrijk dat we daar de dialoog over aangaan. Hierover dienen we een motie in. We willen hiermee bereiken dat Tilburgers écht gelijk zijn. Want wij geloven dat we het samen altijd voor elkaar krijgen.
Het is niet JOUW Tilburg, het is niet MIJN Tilburg, het is ONS Tilburg.